Mijn lach en tranen door secundaire kinderloosheid

Ik leg graag uit waarom ik de zin "leren over-leven met een lach en tranen" en de twee smileys in mijn logo over secundaire kinderloosheid, een uitblijvende kinderwens, heb staan.

Tijdens mijn creatieve proces rondom de ontwikkeling van mijn logo wist ik één ding zeker. Via deze blog wil ik Secundaire Kinderloosheid een gezicht geven. Ik zag direct al dat als ik de twee lege OO's in kinderloosheid zou vullen met smileys, een blijde en een verdrietige, ik een gezicht zou hebben gevormd. Secundaire kinderloosheid heeft één gezicht maar kent twee kanten.

De gezichtjes kun je ook zien als mijn ogen die in de wereld, vaak op blijde momenten met ons kind dat er is, ook direct zien wat er niet is en waar ik dagelijks verdriet en gemis bij voel. Een verdriet en gemis waar een ander vaak geen weet van heeft of niet ter sprake durft te brengen.

Daarnaast staat de blijde smiley symbool voor een kind of de kinderen waar een stel dat secundair kinderloos is voor mag zorgen.

De smiley met tranen staat symbool voor het verdriet om onze kindjes die niet verder mochten groeien en die wij veel te vroeg moesten laten gaan. Miriam van Kreij van MirreMaan noemt het ongeboren kinderen. Tevens staat deze verdrietige smiley symbool voor het kind dat zo gewenst is en zich tot op dit moment nog niet heeft aangekondigd óf het kind dat... nooit gaat komen.